Küresel göçün rekor seviyelere çıkmasıyla birlikte, daha az göze çarpan şey de giderek kötüleşmesi: Seyahatleri sırasında ölen veya kaybolan on binlerce insan, bir daha asla görülmedi. Giderek artan sayıda göçmen boğuldu, çöllerde öldü ya da insan tacirlerine düştü, dünyada ne olduğunu merak ettikleri için ailelerini terk ettiler. Aynı zamanda, dünyanın her yerinde anonim bedenler mezarlıkları dolduruyor.
Çoğu durumda kimse göçmenleri takip etmiyor: Bu insanlar hiç yaşamadıkları halde ölümleri kayıtlı olmuyor.
Associated Press raporu, 2014’ten bu yana dünya çapında en az 56.800 göçmenin öldüğünü ya da kaybolduğunu belgeledi – BM’nin Uluslararası Göç Örgütü dünyadaki resmi sayının neredeyse iki katına çıktığını buldu.
IOM’un araştırmasında iki gemi enkazı ve Ekim 2013’te İtalya kıyılarından en az 368 kişinin ölümüyle müdahale edildiği hatırlatıldı. Araştırmacılar dünyanın başka yerlerinden daha fazla veriyi almayı tercih etmelerine rağmen, IOM daha çok Akdeniz’deki ölümlere odaklandı. Sadece bu yıl, IOM Afrika ve Avrupa’yı ayıran sularda 1.900’den fazla ölü olduğunu ve 2014’ten bu yana 17.000’den fazla kişi olduğunu buldu.
Dünyadaki göç krizlerinde Avrupa, videolarla ve fotoğraflarla ölümle sonuçlanan göçlerin en acımasız görüneni olmuştur. Doğu Avrupa’da dondurulmuş çadır kampları, bir sahildeki Kürt çocuklarının cansız bedeninin görüntüleri ve neredeyse tüm dünyaya nakledilen ölümcül gemi enkazları göçün etrafındaki enkaza ekleniyor.
Kayıp olanların çoğu, Tunuslu ya da Cezayirli kayıkçıların ve ebeveynlerin sınır geçişlerinin kaosunda izini kaybeden çocuklar da dahil olmak üzere sayısızdır. Her şeye rağmen, Associated Press, Avrupa’da aileleri veya Kızılhaç’a kaçırdıklarını bildiren 2,700’den fazla çocuk da dahil olmak üzere, Avrupa’da izsiz bir şekilde yok olduklarını söyleyen yaklaşık 4.900 kişi buldu.
Akdeniz’de, tankerlerin, kargo gemilerinin, yolcu gemilerinin ve askeri gemilerin yükleri, tek yönlü bir yolculuk için bir dıştan takma motorla çalışan küçük, aşırı kalabalık sallar üzerinde yükseliyor. Bazı büyük ahşap tekneler yüzlerce göçmenin bile yükünü taşıyor ancak yumuşak esintiler, rüzgarla dalgalanma ve kıyıdan daha fazla fırlama dalgalarına dönüştüklerinde bile bu tekneler batabiliyor.
Örneğin; Nisan 2015’te, Avrupa’nın en ölümcül göçmen deniz felaketi olan İtalya sahilindeki bir gemi kazasında 800’den fazla insan öldüğünde, İtalyan araştırmacılar bunları tespit edip ailelerine bulacaklarına dair söz verdi. Üç yıldan uzun bir süre sonra, yeni bir popülist hükümet altında bu iş için ayrılan fon kesildi.
Tunus’un; Yunanistan, İtalya ve Türkiye gibi ülkelerden gelen tanımlanamayan göçmenler için kendi mezarlığı var. Tunus’un güney sahilinde, hamseddin Marzouk adlı işsiz bir denizci tarafından yönetiliyor.
Marzouk, “Aileleri, kişinin hala hayatta olduğunu ya da bir gün geri dönüp ziyaret edeceğini bekliyor.” dedi. “Beklediklerinin Tunus’taki Zarzis’te gömüldüğünü bilmiyorlar.”
